در پناه تو

درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری کشیده ام که مپرس گشته ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده ام که مپرس

در پناه تو

درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری کشیده ام که مپرس گشته ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده ام که مپرس

کسی هستی مرا گرفت ...

کسی از عمق سراب مرا خواند

در اوج جوانی و شور و عشق من

کسی با دستانی مهربان حریری از رویا بر چشمانم کشید

و رفت ....

کسی با نیستی خود تمام هستی مرا گرفت...

 

ببخش اگر گفتم نیستی

می دونم شما همیشه هستی منم که توان دیدن ندارم .

                                                        من هنوز منتظرم