ب ا ر ف ت ن ت م س ا ف ر
با رفتنت مسافر
جاده رو تشنه کردی
جاده نفس نداره اگه تو بر نگردی
شب دراز قصه خمیازه زمین
فاصله نفسها فقط یه نقطه چینه
توی رگبار مصیبت من دل خوش بهارم
تو اوج خستگی ها خیالی از تو دارم
میگیره انتظارت، تلخی لحظه هام رو
نیاز ساده من جاده و بارون و تو
خاموشی شب سرد تاوان خستگیم
نگاه تو همیشه امید زندگیم
شعر تلخ کنایه برام طعمی نداره
حقیقت پیش روم ه، دور دلم حصار